Początki sportu jeździeckiego sięgają czasów, gdy człowiek udomowił i oswoił konia, było to około 5500 lat temu. Już w starożytnym Rzymie istniał zawód nauczyciela jazdy konnej oraz odbywały się widowiska z udziałem zaprzęgów konnych goniących się na pierwszych w świecie hipodromach.
Początki sportu jeździeckiego sięgają czasów, gdy człowiek udomowił i oswoił konia, było to około 5500 lat temu. Już w starożytnym Rzymie istniał zawód nauczyciela jazdy konnej oraz odbywały się widowiska z udziałem zaprzęgów konnych goniących się na pierwszych w świecie hipodromach.
W czasach pokoju na kontynencie europejskim sport konny był silnie związany z armią, ćwiczono musztrę oraz organizowano współzawodnictwo.
W 1134r. w Neapolu powstała pierwsza Akademia Jeździecka, która charakteryzowała się dość brutalnym obejściem ze zwierzętami. Kilkaset lat później odpowiednia instytucja powstała w Hiszpanii, nazywano ją Hiszpańską Szkołą Jazdy, jej początek datuje się na 1572r.
Dzisiejszy kształt sportu konnego z pewnością odbiega od tego co działo się setki czy tysiące lat wcześniej. Obecnie sport jeździecki to zorganizowane strukturalnie krajowe związki jeździeckie, połączone wspólnie przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). Istnieje kilka oficjalnie uznawanych dyscyplin, są to ujeżdżenie, skoki przez przeszkody, wkkw, woltyżerka, powożenie oraz rajdy długodystansowe. Ponadto praktykowane są inne dyscypliny, mniej popularne jak np. łucznictwo konne.
Przyjęło się od bardzo dawna, że konie za swoje osiągnięcia w trakcie zawodów dekorowane są specjalnymi flots dla koni. Kotyliony przybierają różną formę i kształty, ale wszystkie mają na celu wyróżnienie sportowego talentu wierzchowca oraz dosiadającego go jeźdźca.
Rozety najczęściej przypina się za pasek naczółka przy końskim ogłowiu. Zdarza się, że większe rozety trzeba ze względu na ich rozmiar przypiąć w innym miejscu rzędu, np. za napierśnik.